Przy Wigilijnym stole…
Na stole nakrytym białym obrusem kładziemy Pismo Święte i opłatek oraz ustawiamy świecę (najlepiej Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom).
Można też – na znak pamięci o chrześcijanach mieszkających w Ziemi Świętej – ustawić świąteczną ozdobę wykonaną przez rodziny z Betlejem. Jedno miejsce przy stole pozostawiamy wolne, jako znak pamięci o bliskich, którzy nie mogą razem z nami zasiąść do wigilii (np. o zmarłych z rodziny).
Wieczerzę wigilijną rozpoczynamy modlitwą. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Ktoś z rodziny zapala świecę na stole i mówi: Światło Chrystusa. Wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.
Teraz zapalamy światełka na choince. Następuje czytanie Ewangelii o narodzeniu Pana Jezusa. Najlepiej wybrać fragment:
Łk 2,1–14 W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”.
Oto słowo Boże.
Wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.
Po odczytaniu fragmentu Ewangelii możemy zaśpiewać kolędę „Bóg się rodzi”
WSPÓLNA MODLITWA
Ojciec lub matka odmawia prośby, wszyscy odpowiadają: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Ojciec lub matka: Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posiałeś nam swojego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela i prosimy Cię:
• Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
• Obdarz naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie
• Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
• Naszych zmarłych (wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie. Wszyscy odmawiają „Ojcze nasz”.
Ojciec lub matka: Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego, spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
ŁAMANIE SIĘ OPŁATKIEM Ojciec lub matka: A teraz w duchu miłości i przebaczenia przełamiemy się opłatkiem – chlebem miłości. Otwierając serca nasze w miłości wzajemnej, otwieramy je na przyjście Pana. Niech On będzie zawsze z nami. Ojciec pierwszy składa wszystkim życzenia i przełamuje się opłatkiem.
MODLITWA PO WIECZERZY Odmawia ojciec lub matka. Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Syna Twego Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten błogosławiony wieczór i dary, które spożywaliśmy. Tobie chwała na wieki. Amen.
Opłatek symbolizuje chleb. Dzielenie się nim jest wyrazem braterstwa między ludźmi i pojednania.
* Biały obrus na stole podkreśla uroczysty charakter wieczerzy wigilijnej. Pod obrusem układa się kilka źdźbeł siana. Przypomina ono ubóstwo groty betlejemskiej i Maryi, która złożyła narodzonego Jezusa w żłobie.
* Krzyż na wigilijnym stole symbolizuje Chrystusa, który stał się człowiekiem, a potem umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla naszego zbawienia.
* Świeca – symbol Chrystusa, który przyszedł na świat jako „światło na oświecenie pogan”. Świeca Caritas wyraża solidarność z dziećmi z rodzin ubogich, które wsparliśmy materialnie, kupując ją.
* Choinka – symbol drzewa rajskiego. Ponieważ pozostaje zielona nawet zimą, jest uważana za symbol Chrystusa – drzewa życia.
* Wolne miejsce przy wigilijnym stole jest przeznaczone dla przygodnego gościa, który w wigilijny wieczór może zapukać do naszych drzwi.
Może też wyrażać pamięć o bliskich osobach, które z różnych powodów nie mogą spędzić świąt razem z nami, albo przypominać o zmarłych członkach rodziny.